“Hallo, ik ben Ahmed, uit Gaza”: Dagboek van honger, vlucht en angst

Hoe kook je, laad je je mobiele telefoon op, ga je naar de wc of val je in slaap als je alles kwijt bent en in een vluchtelingenkamp woont? Ahmed Abu Kmail, een 38-jarige Palestijnse cameraman, is onze bron van informatie in dit dagboek over Gaza , waarin de eenvoudigste dagelijkse bezigheden een onvoorstelbare hindernisbaan zijn geworden.

Sinds oktober 2023, toen deze oorlog uitbrak, waarin Israël meer dan 54.000 Palestijnen heeft gedood – volgens gegevens van het Ministerie van Volksgezondheid van Gaza, die de VN als referentie gebruikt – is Abu Kmail zes keer gedwongen te verhuizen met zijn vrouw en vier kinderen. Hij overleeft momenteel in een wankele tent in het midden van de Gazastrook die hen niet langer beschermt tegen kou of zon. Zijn huis is gebombardeerd en hij weet dat zelfs als er morgen een staakt-het-vuren komt, hij niet zal kunnen terugkeren. "Niets in Gaza lijkt op een normaal leven", herhaalt hij op verschillende punten in dit dagboek.

1. Honger

De meer dan twee miljoen inwoners van Gaza lijden honger , en een half miljoen mensen zullen in september in grote nood verkeren als Israël de noodzakelijke humanitaire hulp niet toelaat, volgens de meest recente VN-gegevens. Voor Ahmed Abu Kmail is het beeld van honger een oude, lege pot. De pot die in de handen ligt van de honderden mensen die sinds zonsopgang in de rij staan ​​bij het vluchtelingenkamp Nuseirat, in het centrum van de Gazastrook, waar een linzensoep wordt uitgedeeld. Als ze geluk hebben, is het waarschijnlijk hun enige maaltijd van de dag, maar sommigen zullen met lege handen vertrekken.

“Honger is een langzame dood”, zegt Abu Kmail.

02:20

Ahmeds dagboek uit Gaza, dag 1

2. De ontsnapping

Minstens 90% van de inwoners van Gaza is sinds oktober 2023 minstens één keer ontheemd geraakt en 92% van de huizen is geheel of gedeeltelijk verwoest in deze oorlog. Ahmed Abu Kmail is zes keer van onderkomen gewisseld. Elke vlucht is pijnlijker en ingewikkelder dan de vorige: de tent is meer gehavend, het is moeilijker om hun weinige bezittingen te vervoeren en het is moeilijk om een ​​slaapplaats te vinden, aangezien het grootste deel van de bevolking geconcentreerd is in het midden van de Gazastrook. Bovendien zijn ze vermoeider en gedemoraliseerder. In deze video laat Abu Kmail zien waar zijn kinderen slapen, het hokje dat ze tot badkamer hebben omgebouwd en het lekkende zonnepaneel waar ze hun telefoons proberen op te laden. Dit zijn de ellendige leefomstandigheden waaraan ze zich van de ene op de andere dag bruut hebben moeten aanpassen. "Maar ondanks alles hebben we de hoop niet verloren", zegt hij.

02:12

Ahmeds dagboek uit Gaza. 2. De ontsnapping

3. Onderwijs

De kinderen in Gaza zijn sinds 7 oktober 2023, het begin van deze oorlog, niet meer naar school geweest . Zelfs als er morgen een staakt-het-vuren zou zijn, zal het lang duren voordat ze terugkeren. Volgens de VN moet 90% van de scholen herbouwd of gerenoveerd worden. Maar het onderwijs boekt vooruitgang te midden van de verwoesting en de ruïnes. Ahmed Abu Kmail neemt ons mee naar een tent waar Hana Abu Rizq, een vrijwillige leerkracht, elke dag een groep kinderen verzamelt om hen te leren lezen, schrijven en optellen. We bevinden ons in een smerig vluchtelingenkamp en de tent is verstikkend heet; de kinderen zitten op de grond en hebben nauwelijks schriften of potloden. "Maar het idee is ervoor te zorgen dat ze de gewoonte om te leren niet verliezen", benadrukt de leerkracht.

02:13

Ahmeds dagboek uit Gaza, dag 3: Onderwijs

4. Water

Gaza ligt aan de Middellandse Zee, maar drinkwater is schaars en is een extra wapen in deze oorlog geworden. Ahmed Abu Kmail toont ons een distributiepunt bij een kleine ontziltingsinstallatie die nog steeds in bedrijf is in het centrum van de Gazastrook. Volgens de VN is 89% van de leidingen, rioleringen en ontziltingsinstallaties in Gaza volledig of gedeeltelijk verwoest, en heeft 90% van de gezinnen te lijden onder een gebrek aan veilig drinkwater. Mensen die in de rij staan, hoeven niet te betalen om hun flessen te vullen, maar ze moeten wel uren wachten.

"De oorlog heeft ons veel afgenomen, waaronder water", zegt Abu Kmail. De WHO adviseert minimaal 15 liter water per persoon per dag om in de basisbehoeften te voorzien, maar in Gaza is dat momenteel ongeveer vijf liter.

02:28

Ahmeds dagboek uit Gaza, dag 4: Water

5. Angst

Het gezoem van Israëlische drones in de lucht. Dag en nacht. Elke dag. De inwoners van Gaza leven al zo sinds oktober 2023. Het is het geluid van angst. Angst komt ook van de explosies en bomaanslagen die op elk moment en overal kunnen plaatsvinden. "En plotseling zijn we slechts nummers," zegt Ahmed Abu Kmail, terwijl hij kinderen filmt die voetballen op straat in Deir el-Balah, in het centrum van de Gazastrook. En als de avond valt, neemt de angst toe, vooral onder de kinderen. "Ik wil dat de drones verdwijnen en dat de oorlog voorbij is," zegt Amir, een van de zonen van de cameraman, bij het licht van het kampvuur waarmee het gezin hun angsten probeert te sussen.

02:41

Ahmeds dagboek uit Gaza. 5. Angst